Picus viridis (Groene specht)

Kleinbehuisd geluk

Ieder die een tuin heeft weet: je haalt niet alleen planten binnen je bereik, maar schept ook een biotoop voor kleine en grote beestjes. Die onverwachtse ontmoetingen maken de tuin verrassend. En steeds realiseer ik me dan hoe weinig ik eigenlijk weet van het dierenleven om mij heen.

Plagen?

Ik heb het nu eens niet over invasies van slakken of luizen, of ravages veroorzaakt door buurtkatten of postduiven. Soms lijkt het alsof we dieren in de tuin altijd moeten bestrijden, in plaats van er mee samenleven.

De ‘torretjes’ met rood met zwarte schildjes in mijn tuin leken dit voorjaar bijna een plaag. Het zijn vuurwantsen, onschadelijke insecten, die net zo gemakkelijk verdwijnen als ze komen. Het pantser van deze beestjes lijkt op een Afrikaans schild, waardoor je gemakkelijk denkt dat ze echt gevaarlijk zijn.

Nestelen

Toen ik twee jaar geleden mijn intrek nam in mijn prachtig gelegen tuin met huis nam ik me voor om elk jaar een nestkast op te hangen. Er hangen er nu dus inmiddels – je snapt het – twee: een kast voor een pimpelmees en een kast voor een holenbroeder, zoals een winterkoning. Beiden zijn soorten die minder voorkomen in mijn tuin.

De holenbroederkast bleef onaangeroerd. De pimpelmezenkast werd dit voorjaar druk bezocht door een koolmees. Er werd een nest begonnen, maar de koolmees werd ondertussen te dik. Dat leverde een slapstick op van een vogel die minutenlang probeerde om door een te klein gaatje te kruipen. Die nestkast werd dus ook geen succes.

Turdus merulus (Merel)

 

Achter mijn schuurtje was al regelmatig een merel weggevlogen als ik daar wat spullen pakte. Tot mijn verbazing trof ik daar een merelnest, onder het afdak, bovenop mijn houtstapel. Vijf blauwgrijze eieren, die inmiddels zijn omgetoverd tot vijf donzige portemonneebekjes. Ik mijd de achterzijde van mijn schuur zoveel mogelijk. Tot nu toe gaat alles goed…

Eten

Vorige week tegen schemertijd stond ik oog in oog met een egel. Een volwassen, lichtbruin beestje met slaperige oogjes. Een welkome gast in mijn moestuin, want een egel eet onder andere slakken. We bleven elkaar minutenlang roerloos aankijken. Evenzogoed was het beestje verdwenen toen ik wat later terugkwam.

Picus viridis (Groene specht)

 

En voor het raam van mijn woonkamer posteert een groene specht. Zolang hij me niet in de gaten heeft pikt hij behendig tussen de bestrating naar mieren en miereneitjes. Een grote, opvallend gekleurde vogel. Ook al op zoek naar klein geluk.

Als je het leuk vindt om te delen: laat eens weten wat jouw positieve ervaringen zijn met dieren in de tuin.

4 gedachtes over “Kleinbehuisd geluk

  1. O. wat leuk! Ik hoop dat de jonge merels het redden.Ik heb wel een paar keer een merelnestje gehad met eitjes, maar ze werden niet uitgebroed. De groene specht is prachtig: van zo dichtbij heb ik hem nog nooit gezien. Het enige beestje dat ik nog wel eens tegenkom is een muis. En vlinders natuurlijk.

    Geliked door 1 persoon

  2. Wat een prachtige foto van de groene specht. En wat leuk dat je een merelnest in de tuin hebt.
    Wij hebben ook sinds 2 jaar een prachtige tuin, met veel beestjes. Vuurwantsen inderdaad – bedankt, nu weet ik eindelijk hoe ze heten. Koolmeesjes en soms een pimpelmeesje. Duiven. Een mannetje- en vrouwtjesmerel die achterin de begroeiing vliegen, misschien zit daar een nestje?
    Een eekhoorn die steeds door de tuin loopt en in de winter kwam snoepen van het vogelvoer. Soms loopt hij vlak voor het raam langs, maar vaak over het hekje achteraan, om vervolgens in de heg te springen. Aan de bewegingen van de begroeiing zie je precies waar hij zit. En sinds dit jaar ook een kleinere eekhoorn. En we hebben al een paar keer een vlaamse gaai en een grote bonte specht aan de boom gehad. Erg leuk, al die mooie dieren.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dag Linda, Wat leuk dat je ook zo’n beestenboel over de vloer hebt. Als je tuin diervriendelijk is valt er een hele hoop te zien. Ik heb genoeg vogels, zelf zoveel dat mijn appelboompje dit jaar volkomen geplunderd was, zelfs voordat er maar één appel geoogst kon worden. Een juveniele roodborst (herkenbaar aan de eerste paar oranjerode borstveren) wacht me regelmatig op als ik grasplaggen afsteek en achter in de tuin opstapel: diner á la carte, van vooral kleine insekten en miereneitjes.
      Ik woon aan de Eikenlaan en daarom heb ik genoeg eikels in de tuin. De mooiste daarvan gaan in een voederbak voor de eekhoorns. Ik heb nog nooit een eekhoorn bij mij gezien, maar er moet er een zijn, want de voorraad vermindert toch, heel langzaam.

      Like

Plaats een reactie