Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.
Rutger Kopland (1934-2012)
Een mooie bespreking van dit gedicht is te vinden op Info.nu.nl
Moesblog 
Dank hiervoor. Fijn om een ‘oude bekende’ weer eens opnieuw te lezen. Ook dank voor dit commentaar. Vaak duiken commentaren direct op de inhoud. Voegt deze achtergrondinformatie iets toe? Ja, zeker.
Heb je het nodig om van het gedicht te genieten? Nee, ik niet.
Een gedicht is ook te genieten door vorm, klank, rijm en ritme. Dit gedicht scoort op alle punten.
Ik heb er opnieuw van genoten.
LikeGeliked door 1 persoon