Als je op je hurken wiedt zie je nog eens wat. Had ik het laatst nog gekscherend over een sprinkhanenplaag van bijbelse omvang, sta ik oog in oog met zo’n beest: antennes langer dan zijn lichaam, stevige kaken en een gespierd onderstel waar je U tegen zegt. Ik denk dat het de Zuidelijke boomsprinkhaan is, ofwel Meconema meridionale, als ik op de soortzoeker kijk en vergelijk. Gelukkig niet groter dan een paar centimeter.
Geranium ‘Anne Thompson’ bloeit onafgebroken van mei tot oktober. Ik heb ze in mijn halfschaduwborder gecombineerd met Heuchera micrantha ‘Palace Purple’. De donkerroze bloemen matchen mooi met het donkerrode blad van de Heuchera, dat aan de onderkant rozerood is.
Geum ‘Totally Tangerine’ is een vrij recente introductie. Een wat hoger bloeiend, licht oranjekleurig nagelkruid, dat alle aandacht waard is. Gezond blad en een bloei die start in april en makkelijk doorgaat tot in augustus. Hier in een lekker fauvistische kleurencombinatie met het lila van Nepeta ‘Six Hills Giant’ (Kattenkruid). Ik heb er ook nog roodpaarse Allium aflatunense’Purple Sensation’ (Sierui) tussen geplant.
De Oosterse klaproos is een bijzondere verschijning: bloemen die eigenlijk te groot zijn om zichzelf staande te houden, met tegelijk de luchtigheid van een prop vloeipapier of een chiffonnen tutu. Daarin verpakt zit dan een uiterst vlezige stamper, omringd door poederige meeldraden, een walhalla voor hommels en bijen. Er is ook een ‘Mrs. Perry‘.
De Judasboom kleurt de straten van Lissabon roze in april. Maar Cercis siliquastrum is naar mijn ervaring minder geschikt voor ons klimaat. Hij houdt zich staande en heeft een soms overweldigende voorjaarsbloei, die veel insecten aantrekt. Blad en bloemen verschijnen ongeveer tegelijk. Maar de groei is de rest van het jaar ‘kwarrig’.
Het was een erfenis van de vorige eigenaar en ik ga hem volgend jaar verwijderen. Op de plaats van de boompaal staat nu mijn lang gezochte Sorbus hupehensis, een speciale lijsterbes met witroze bessen in het najaar.
Ik was zo druk met genieten van deze nieuwe bloembollenmix in mijn tuin dat ik vergat een foto te maken. Vandaag was het festijn over zijn hoogtepunt, de droogte had al toegeslagen. Toch oogt het nog subtiel kleurig en zwierig. De kleine geurende narcis ‘Sailboat’, de tweekleurige kuifjes van Muscari latifolium en de meerbloemige Tulipa clusiana ‘Lady Jane’. Die laatste doen me aan gestifte lippen denken. Ik weet ook niet hoe ik daarbij kom.
Deze magentakleurige prikneuzen vind ik het mooist. Ze geven elke border een boost. Maar er bestaan dus ook witte prikneuzen, en witte met een beetje roze. Prikneuzen zijn nu bijna weer uitgebloeid in de tuin. Ik trek ze met bossen uit, zodat de zaailingen die nu al zichtbaar zijn de ruimte krijgen.
Het wildemanskruid van enkele weken geleden doet zijn naam nog meer eer aan na de bloei.
In een competitie voor behaardheid zou wildemanskruid (Pulsatilla vulgaris) hoge ogen gooien. Na de bloei blijven er interessante zaadpluizen over.
Phlomis russeliana is al interessant vóór de bloei, als de stevige, grijsbehaarde bladrozetten zich ontwikkelen.
Moesblog 